Vanaf maandag 31 oktober 2022 ben ik samen met Theo Hesen een jaar lang klimaatburgemeester van Wijchen. In een bloggenserie leg ik uit welke ontwikkeling ik zelf heb doorgemaakt in mijn klimaatbewustzijn en hoe voor mij klimaat- en natuurbewustzijn met elkaar verweven zijn (geraakt). Ook vertel ik op welke problemen ik ben gestuit op het pad naar een duurzamer leven met een kleinere footprint en welke oplossingen voor mij werken (en misschien ook wel voor jou). Ik belicht het vanuit het ondernemerschap, maar vanuit mijn vak als advocaat omgevingsrecht en als privé persoon.
Waarom?
Ik heb mij aangemeld als klimaatburgemeester omdat ik mij zorgen maak over de gevolgen van klimaatverandering voor mens, plant en dier (in willekeurige volgorde). Ik ben moeder van drie kinderen en vraag mij regelmatig af, hoe hun toekomst er uit gaat zien als we de opwarming van de aarde op z’n beloop laten. De verandering van het klimaat staat voor mij niet op zichzelf. De biodiversiteit, de natuur loopt averij op door schadelijke stoffen (bijvoorbeeld door stikstof of pfas). Ook daar ben ik dagelijks mee bezig. Vanuit het begrip ‘rentmeesterschap’ is het uitgangspunt dat wij de aarde doorgeven aan onze kinderen, maar in een betere staat dan we de aarde hebben aangetroffen toen wij deze ‘ontvingen’.
Ik probeer in mijn verschillende rollen (moeder, advocaat, ondernemer, in willekeurige volgorde) hier op te letten en aandacht voor te vragen. Ik probeer mijn footprint steeds verder te verkleinen. Ik wil niet dat mijn kinderen over 20 jaar aan mij vragen: “Mama, waar was jij toen de klimaatverandering om ons heen al volop zichtbaar was?” en dat ik dan zeg: “Ik deed… niks.”.
Ook ondernemers wil ik aansporen om (nog) duurzamer te denken. Onlangs sprak ik een gevierd ondernemer, voormalig directeur van Van der Lande en die vertelde me: “Ondernemers die nu nog geen duurzaam businessmodel hebben, die zijn ten dode opgeschreven.” Dit onderschrijf ik van harte.
Doel
Mijn doel als klimaatburgemeester is mensen bewust maken van hun energieconsumptie en de gevolgen die dat heeft voor de klimaatverandering en hen te motiveren om op broeikasgasdieet te gaan. In mijn volgende blog leg ik uit wat ik daarmee bedoel.
Iets over mijn achtergrond
In de jaren tachtig van de vorige eeuw verhuisde ik met mijn ouders en drie broertjes van Rotterdam naar Apeldoorn. Het thema ‘milieu’ was net in opkomst. Zure regen en het gat in de ozonlaag domineerden een tijd lang het nieuws. In Apeldoorn werd ik lid van Scouting. Ik was veel in het bos te vinden en leerde allerlei weetjes over de natuur van ouderwetse hopmannen en bevlogen akela’s. Een tijd lang was ik vegetariër, maar toen we biologisch vlees gingen eten, ben ik daar weer vanaf gestapt. Met het gezin gingen we op vakantie naar de woonboerderij van mijn opa. De hobbyboer die er de moestuin bewerkte, leerde mij en mijn broertjes zaaibedden aanleggen, worteltjes telen en boontjes opbinden. Aan het einde van de zomer, als de oogst rijk was, aten we uiteindelijk doorgeschoten taaie sperziebonen. Ik herinner me die nog goed.
In mijn studententijd in de jaren negentig kreeg ik de kans om te reizen naar Bolivia, Suriname en Thailand. Met name in Bolivia kwam ik in aanraking met ‘sustainable development’. Ik had maar nauwelijks een idee waar dat over ging (nu is dat wel anders). Doordat ik steeds twee maanden weg was, kreeg ik de kans om veel te zien van andere culturen en heb ik de natuur in vele gedaanten mogen aanschouwen.
Na mijn studententijd kwam ik in Wijchen wonen en ben ik aan het werk gegaan in de advocatuur in het omgevingsrecht. Dat doe ik vandaag de dag nog steeds, als zelfstandig ondernemer en met mijn kantoor (ALEX advocaten). In mijn vrije tijd sport ik graag (met name budosport, ik geef ook les aan kinderen). Ik houd van kamperen en bergsport, samen met mijn gezin.
Caren Schipperus
